Saturday, April 26, 2008

you’re not a drug

you’re not a drug
yet you’re still an addiction
you’re one of my many vices
and I can’t seem to rid myself
of the need for you

Friday, April 25, 2008

Engelman

Ek mis jou:
van die streelvat van jou mooi hande
tot die sagtheid van jou stem.
Ek mis jou:
van die lekker van jou lag
tot die sweet truth van jou woorde

Tuesday, April 22, 2008

Everytime – fragment

Everytime I see you,
everytime we don’t quite touch
my heart turns slowly
her pale face to the sun
just to be obscured
by the shadow of your fear.

Monday, April 14, 2008

I am not brave

I am not so brave
I do not take risks
I live vicariously through words
and art
but I don’t take chances
that I know not the outcome of

It’s safer that way.

Drawn to those who ain’t afraid (thank you Joni Mitchell)

I’m drawn to you
but I could never be with you.
I cannot be
the woman that you need,
the same way you will never be
the man that I need.

But I’m drawn to you.
It’s because you’re not afraid.
Because you face every day
fearlessly
unfazed, unafraid, untroubled.

It drives me mad
wanting you like this,
wanting you close,
needing
the strength of you;
the feel of you
the smell of you…

I inhale you,
fresh, life-giving you,
and you fill my being
to the sweet sweet brim
and I’m helpless
hopeless
with every beat of my traitorous heart
- she yearns for you,
a hapless addict
drawn to you:
- drawn and quartered;
doomed to never rest in peace.

Thursday, April 10, 2008

Human

There you are:
you stand before me
and suddenly I know you...

Know you as you are:
not the vision that I had of you,
not the face that you usually carry,
but the reality of you.

Unexpectedly and without my asking
you dropped all pretense
and opened your soul
to my senses and my mind.

I drink the real you;
I consume your naked truth.
You taste like heaven:
I grow as I partake of you.

Tonight you suddenly became human
with one glance.

Wednesday, April 9, 2008

Sinne

Ek wil jou met al my sinne beleef…

Ek wil gebruik:
my oë
my ore
my neus
my hande en
my mond
om jou op elke denkbare manier te leer ken

Ek wil jou sien
- jou oë jou hande jou voete jou mond
Ek wil jou hoor
- jou woorde jou grappies jou lag
Ek wil jou ruik
- jou bekende vars geur
Ek wil jou voel
- jou sagte hande en ferm lyf
Ek wil jou proe…
- my verlustig in die banket van jou jy-wees

ek wil alles van jou weet.

Tuesday, April 8, 2008

Brief vir my mede-pelgrim(s)

Ek is bly ek kon jou ruimte deel vanaand:
nie die imtieme ruimte van jou huis nie,
maar die beter ruimte van jou onverdeelde tyd.

Elke keer wat ons paaie kruis is die ongeveinste manier van ons kuier vir my ‘n wonder. Die wandelpaaie van jou gedagtes is ‘n nuwe road less travelled vir my en ek volg graag die kronkels wat tussen jou vlaktes en hoogtes deurbeweeg. So is dit ook dat ek my eie gedagtes uit ‘n ander hoek kan beskou – ‘n perspektief van vindingryke ontdekking en innoverende wendings.

Ek geniet die kere wat my pelgrimstog en joune raak: die uiteenlopendheid van ons paaie maak dit net meer prettig om die wandelstories te deel. Ek hou daarvan om die kodes van die lewenspadkaart saam met jou te probeer uitpluis, met die heerlike wete dat jy nie verwag dat ek die kaart reg moet lees nie. Dis bevrydend om ‘n mede-pelgrim te ken wat ook ‘n kaart moet lees, maar ook nie altyd lus het om dit so te doen nie. Dit maak my eie rebelse ignoreer van my persoonlike padkaart meer gesellig.

Die doel van pilgrim-wees is immers die journey net soveel as die bestemming. Ek dink mens leer soveel meer en route as by die eindpunt. En wie weet, dalk is daar nie regtig ‘n vasgelegde eindpunt nie. Dalk is daar net die heerlike kronkels en draaie van die weg wat mens loop. En is die lekkerste plesiere van menswees opgesluit in die lewensreis self.

Tonight I face myself again

Tonight I face myself again. And I see my humanness as I haven’t seen it in a long time. I see my incredible depths and my bright shallowness. I see my selfish glee and my altruistic compassion. I see my joys and my sorrows, yet I am strangely untouched by everything. Tonight I see myself as a human, and individual, an entity of thoughts and feelings and wants and needs and abilities. Tonight I am absolutely free from being, yet inescapably bound to myself. I am powerful beyond imagination, yet vulnerable beyond description.

I shout out my humanness, I embrace my uniqueness in the same way I nurture my sameness. I revel in the knowledge that I am different from all others, yet exactly the same as my peers. Tonight I believe in my ability to change the world, whilst being comfortable with the idea that it is too much for me to achieve. Tonight I am content with every aspect of my me-ness, I am satisfied with my brilliance as much as with my stupidity. Tonight I can forgive myself all my faults, and rejoice in all my strengths. I am empowered, because I do not expect myself to have all the answers, to have all the solutions, to know all the ways.

Tonight I know: I am flawed, yet I am brimming over with the fullness of being human, and I know, being human is as close to good as can be.

Sunday, April 6, 2008

True love

I wonder about true love:
I know that it comes
straight from God
and I know it will be better
than anything I could ever dream,
but still I wonder
about true love
and why it comes
when it does
and if it does
if I will know

and if I will care…

The Taming of the Heart

I own my own wild heart
pulsing inside of me -
that I can’t set loose,
that I can’t refuse.
But I know,
I know
that someday
I will have to see
the Taming of the Wild Heart.

* * *
and I want to,
I need to
wash your beautiful hands
with my tears,
and dance
sensual dances
with you -
in the fire of the wild night.

Untitled

Never in my life shall
I forget you
‘Cause pain only dulls with age
- Kaleidoscope of broken tears -
You never could have imagined.

Keelhauled by despair,
Left alone in grief
Oh, why did it have to be you?
Please might we be forgiven
Please might he be safe,
evermore in God’s embrace -
Rest in peace...

I need to

I need to save myself.

I need to release myself
from the chains of your desire.

I need to break away
from the addiction of your hands -

I need to rid myself of you.
* * *
I need to rid myself of your smile
I need to rid myself
of your touch
of your taste
your body

and the thoughtless infidelity of your mouth.

Vat af…

Vat af
en kom sit by my
hier in die sonkamer
reënkamer
van my hart.
Moenie gaan werk nie.
Moenie vassit in spitsverkeer nie,
en laat wees wanneer ek soek
na jou hande óm myne,
en jou hart klop-kloppend teen my bors.
Omvou my
met jou skaam glimlag
en die nagtegaal van jou asemhaling,
want ek mis jou
as die wolke grys is,
die son verslaap
en die dag saggies luister
na die wegkruip van my hart.

Lenteliefde

Ek hardloop deur die reën
na jou soekende oë,
jou roepende hande
en die warm somer van jou lag…

Koester my
in die lente van jou palms
- jy speel met my
met die herfs van jou oë.
Ek dink aan jou hande
en hoe jy sal vat
eendag as jy my liefkry
met die diepte van jou borskas
en die ruimtes van jou hart -
jou hart van kaneelsuiker.
Jy ruik na appels
en die liefde wat groei in my tuin,
en ek pluk graag die bloeisels
wat rol in jou hare;
die vrugte van jou hande
- soet en sag en mooi.

Jy is
die kleure van die reënboog,
die geure van die veld,
die smaak van heuning en appelliefies
varsgepluk
op ‘n lenteaand.

Fragment 1

in ‘n oomblik van hartseer
het ek, soos baie sekerlik voor my,
gevind dat my hart
- vasgevat deur die lewe -
saggies in my klop,
want sy het ook geleer
hoe baie sy kan dra
en die tyd wat agter haar lê,
het haar gevul en bly gemaak…

my beker loop oor

Saturday, April 5, 2008

Een dag by Mangwanani

En so is ek bevoorreg gewees om ‘n dag saam met my sus by Mangwanani African Day Spa te spandeer. Ek’s steeds nie seker of ek mooi genoeg woorde ken om die ondervinding te kan beskryf nie… een ding is seker, die bekwame hande van die pragtige Afrika-vroue staan vir geen bederf verkeerd nie, van hemelse masserings tot die eenvoudige vriendelikheid van Brenda wat jou hande na jy hulle gewas het sagkens kom afdroog. Janee – I could be a lady of leisure…

Elke stap van die heerlike dag was gevul met die allerlekkerste bederfies en pampering wat jy jou kan indink. Of jy wil de-stress en ontspan en bietjie van die wêreld wil vergeet, of dalk net omdat jy iemand wil bederf en sommer jouself ook, dis ‘n moet, vir manne en vroue.

Ons dag het begin met ‘n lugversorgde mini-busrit kompleet met vonkelwyn en lemoensap. By die spa aangekom word mens deur glimlagte begroet en met die intrapslag met opgewekte Afrika-musiek verwelkom. Dan verklee jy in ‘n sagte katoenjapon en pantoffels (darem met jou swemjurkie onderaan!), en word na jou ontbyttafel begelei. Na ‘n lekker ontbyt (heerlike koffie!) is dit tyd vir die eerste behandeling – body exfoliating. Nou ja, soos my sus opmerk: ek het ook ‘n body brush tuis, maar ek het nie geweet dit kan so goed aangewend word nie! Geborsel en ge-exfoliate en gemoisturise gaan mens terug na die hoofgebou waar jy ‘n drinkdingetjie kry en oor die water tuur (dit gebeur na elke behandeling). Dan na die mineral spa Jacuzzi… buite tussen die bome wat herinner aan ‘n woud in Duitsland. Met vonkelwyn in die hand soak jy jou stadsgeit uit en trek die natuurprag om jou in jou hart in.

Die volgende bederf is by die hands and feet department, eerste die hande – ‘n heerlike scrub en massering van elmboog tot vingerpunte. Ek kon nie help om my te verwonder hoe die vertroeteling van mens se hand jou hele lyf kan laat ontspan nie… dieselfde het gegeld vir die voetbehandeling wat bietjie later gevolg het. Dit met ‘n uitsig oor die dam waarlangs die bokkies loop… Tussen hande en die res was daar ‘n lekker middagete (met wyn natuurlik), waartydens die veelsydige vroue gesing en gedans het – verjaardagwense vir die wat verjaar, in Sotho en Zulu. Ek het nie verstaan wat hulle gesing het nie, maar hul entoesiasme en trots was genoeg om ‘n patriothartsnaar in my SA hart te roer.

Na middagete was die full body massage – met hot stones. Heerlik! Asof dit nie genoeg hemel was nie, volg die scalp and neck massage, waarvoor daar in die taal van Afrikaans nie woorde is nie… Ek dink die terapeut (Moipone) wat my massering gedoen het se hande moet as ‘n kultuurerfenis benoem word! Net voor die laaste behandeling kry mens ‘n kaasbord versnapering, en die laaste (snik) behandeling is ‘n relaxing facial – so relaxing dat mens sommer bietjie dut…

Met ‘n lyf sag, ontspanne en welriekend verklee mens terug in jou eie klere, geniet ‘n Amarula en sjokolade, en die dag is ongelukkig klaar… een ding weet ek beslis – die plek gaan my weer sien, en weer, en weer. ‘Cause I’m worth it!
www.mangwanani.co.za